Werkbezoek raad van bestuur aan dagcentrum
De ‘ohs en ahs’ vlogen om de oren toen het gezelschap het nieuwe dagcentrum opliep. Hoofd en teamcoördinator van het dagcentrum namen een afvaardiging van de raad van bestuur maar al te graag mee over de afdeling.
Over alles is nagedacht
Het blijkt dat over alles is nagedacht. ‘En dat is ook zo, aldus de teamco. De klant is betrokken bij de voorbereidingen, er zijn lego-sessies geweest met diverse gebruikers om alles na te bouwen, looproutes zijn nauw bekeken, zichtlijnen voor de patiënten én medewerkers en er is écht geluisterd naar de inbreng van medewerkers en patiënten.
‘Zo zijn er bijvoorbeeld voor medewerkers glazen wanden geplaatst, waardoor ruimtes verdeeld zijn, maar je wel geluidsdicht kunt werken. Patiënten kunnen ’tips en tops’ achterlaten in de wachtkamer op een wandplaat, er is een watertap-punt, er is een buffetkar en staat de radio aan’.
‘Natuurlijk kon niet alles, aldus het hoofd. En we hebben een beperkt aantal m2. Maar binnen de kaders is het toch grotendeels gelukt. Ik geef toe dat ik sommige dingen aanvankelijk ook niet voor me zag of lastig vond, maar in de praktijk blijkt dat het goed gekomen is. Alleen de koffiekamer is niet Corona-proof. Maar ja, wie had daar rekening mee gehouden?’
Visualiseren en vloeiende processen
Op de hele afdeling zie je dat er goed nagedacht is over visualiseren om het voor zowel patiënten als medewerkers gemakkelijker te maken. Er wordt gebruik gemaakt stickers, huddles en dagstarts om het samenwerken te ondersteunen, er is veel glas toegepast, buizenpost aanwezig om medicatie snel te ontvangen en via een beeldscherm zie je snel welke patiënt waar zit of ligt.
‘We zijn er zo blij mee. Toch moeten we het scherm wel gaan verhangen. De privacy wordt onvoldoende geborgd. Zo zie je maar. In de praktijk blijkt soms dat niet alles kan, aldus de teamco. Een mooi voorbeeld van continu verbeteren’.
Samenwerken
‘Op deze afdeling werken we nauw samen met het scopiecentrum. We delen ruimtes, denk aan ruimtes waar het afval staat of de koffiekamer. Zo leer je elkaar kennen en blijkt dat we van elkaar kunnen leren. En voor het eerst zitten we niet over meerdere ruimtes in het gebouw verdeeld. We bouwen samen en iedereen kijkt met een eigen bril. Nooit geweten hoe leuk dat is!’
