Hoe gaat het met mensen met een beperking tijdens de coronacrisis?
Wij lazen in het nieuws dat er te weinig aandacht was voor mensen met een handicap die wonen in een instelling. Daarom gingen we naar ‘s Heeren Loo met het idee interviews te houden. We wilden laten zien aan de rest van Nederland hoe het is om in een instelling te wonen tijdens een Lockdown.
Immers, inwonende cliënten zijn altijd al een deel van hun eigen regie kwijt, maar in deze tijd van corona nog meer. Waar wij de ruimte hebben om regels te interpreteren – of naast ons neer leggen – is dit binnen een instelling vaak niet mogelijk. Zo mochten ze geen boodschappen meer doen en konden ze niet meer naar hun werk en dagbesteding. Het meest schrijnende is het niet meer mogen zien van familie en vrienden. De driehoek (cliënt, verwant, professional) en het sociale netwerk is daarmee weggevallen.
Wat is er bij deze mensen veranderd in hun dagelijks leven en wat doet het met ze? Samen met Nanda Troost van ’s Heeren Loo hebben we dit idee verder vormgegeven. 5 Cliënten en hun begeleiders werden gevraagd deel te nemen aan een online interview. Dit gaf bijzondere gesprekken die we vertalen in een schets van hun leven in coronatijd. Bonusmateriaal zijn de aanbevelingen van professionals.
In dit blog laten we zien hoe we het hebben aangepakt. De stappen die we laten zien zijn de uitnodiging, de online gesprekken, de uitwerking in schetsen en de reacties na afloop. Binnenkort meer over de uitkomsten zelf en natuurlijk de definitieve schetsen.
Beste,
We maken graag een afspraak voor een gesprek via een beeldbel programma. Wij (Josje, Tanneke en Paulien) stellen vragen, luisteren, schrijven mee en tekenen. We starten met vragen als “Hoe gaat het met je? Wat kan je nu nog wel voor dagelijkse dingen doen, wat kan je nu even niet?, Wat maakt je blij, waar wordt je verdrietig van?, Wat valt je buiten op?, etc”. Op basis van de antwoorden die we horen loopt het gesprek daarna ‘als vanzelf’.
Tijdens het bellen nemen we een moment de tijd om een schermfoto te maken. Een vanuit ons scherm: wie zien wij, en een vanuit jullie scherm: wie zien jullie. Op die manier leggen we het proces vast. Zo maken we voor iedereen herkenbaar wat we hebben gedaan, met wie en waarom. En wat het ons brengt.
De uitkomst van het gesprek is een tekening en een kort verhaal. Deze twee samen vormen een beeld van het gesprek.
Na het gesprek stuurden we dat wat we hebben gemaakt terug aan de cliënt en begeleider. We vragen hen te kijken en lezen, en aan te geven of ze ons gesprek herkennen in de tekening.Met de aanvullingen passen we de tekening en tekst indien nodig aan.
Beste Tanneke, Paulien en JosjeBedankt voor het doorsturen.Wat hebben jullie dit interview ontzettend mooi in woord en beeld omgezet. Ik herken mijn zoon hier duidelijk in en heb hier verder niets aan toe te voegen.Groetjes, moeder van
Hallo Tanneke,We zijn alledrie superenthousiast. Zowel S als J vinden het heel erg leuk. Dus voor ons, niets meer aan doen!N.
T is erg blij met het stukje tekst en vindt de tekening ook zeer goed gelukt. Zoals T het zelf zegt: “Dit zou mij zeker niet lukken om zoiets moois te maken.” Hij is na het lezen van dit stukje tekst en zien van de tekening blij dat hij het interview gedaan heeft. Hij vond het namelijk wel erg spannend met drie vrouwen te skypen.
Groeten, J.
Hoi allemaal,Schitterend gedaan!Ik sluit me geheel aan, dit is T.Niks meer aan doen !Gr J.
Hallo Paulien,
Via beeldbellen en een extra tabblad hebben wij de tekeningen dinsdagavond laten zien aan T en de tekst voorgelezen. Een andere mogelijkheid hadden wij niet, omdat we T vrijdag pas op 1,5m afstand kunnen zien.T vond de tekeningen duidelijk erg mooi en ook de tekst goed. Ik heb bewust jullie mail niet naar T doorgestuurd, dan zou de kans groot zijn dat hij deze op zijn facebook zet of aan anderen laat zien. Hij is er, terecht, erg trots op!Groetjes, A
